Klasik eğitimde bir öğreten bir de öğrenen bulunur. Öğrenmenin sorumluluğu büyük oranda öğreten kişidedir. Öğreten, içeriği belirleyen, yöntemi tasarlayan, süreci değerlendiren, kişiyi sonuca yönlendiren kişidir. Tanımları belirleyen, tanımların açılımlarını yapan, neyi ne kadar bilmemiz gerektiğine karar verendir. Ne kadar düşüneceğimizi, neyi bilmek zorunda olduğumuzu, neyi bilmemizin gerekli olmadığını seçendir. Öğreten, bu yönleriyle öğrenilecek konuyu ve kavramları sınırlayan bir roldedir.

Yeni çağ, farklı bir öğrenme modeli gerektirir. Yeni çağın eğitmeni kişiyi konuya maruz bırakandır. Maruz bırakıldığı konuda ne yöne ve ne kadar gideceğine kişinin kendisi karar verir. Eğitmen ise bu sürece rehberlik eder. Eğitmen, bu yönleriyle kolaylaştırıcı bir roldedir. Konuyla ilgili geniş bakış açısı, derinlemesine bilgi ve deneyim sahibi olması, onun meta bir duruşla rehberlik etmesini, ilham vermesini, ışık yakmasını, ufuk açmasını mümkün kılar. Öğrenen kişiden -şimdilik – tek farkı budur.  Yeni çağda onun adı öğretmen, eğitmen değil öğrenme tasarımcısı ve kolaylaştırıcısıdır.